دلتنگمت ای دوست
زحسرت ساغر چشمانم ای دوست
به دل گفتم تا کی اسیر یاد یاری
زهجر روی او تا کی ناله داری
بگو تا کی ز شوق روی لیلی
تو مجنون پریشان روزه داری
پریشانم ،پریشان روز گارم
من آن سر گشته ی هجر نگارم
کنون امید بر نامید بستم
درون سینه اسایش ندارم
ز هجرت روز وشب فریاد دارم
زبی دادت دلی دل ناشاد دارم
ترون کوهسار سینه ی خود
هزران کشته چون فرهاد دارم
چرا ای نازنینم بی وفایی
دمادم با دل من در جفایی
چرا آشفته کردی روز گارم
عزیزم دارد این دل هم خدایی
[ چهارشنبه 92/7/24 ] [ 9:56 عصر ] [ محسن حسینی ]
نظر
